اخبار صنعت

صفحه اصلی / اخبار / اخبار صنعت / چگونه شرایط ذخیره سازی با کیت سنجش معرف تشخیصی بالینی عملکرد کلیه تداخل دارد

چگونه شرایط ذخیره سازی با کیت سنجش معرف تشخیصی بالینی عملکرد کلیه تداخل دارد

کیت های تشخیصی بالینی عملکرد کلیه به طور گسترده ای در آزمایشات بیوشیمیایی بالینی مورد استفاده قرار می گیرد و شاخص های آزمایش شامل کراتینین ، اوره ، اسید اوره ، سیستاتین C و غیره است. نتایج این آزمایش به طور مستقیم بر ارزیابی وضعیت عملکرد کلیه تأثیر می گذارد و مبنای مهمی برای داوری آسیب های عملکردی حاد و مزمن ، تنظیم دوز دارو و نظارت بر پیش بینی بیماری کلیه است. این کیت شامل انواع مواد فعال زیستی ، آماده سازی آنزیم ، بافر و کالیبراسیون است و شرایط ذخیره آنها تأثیر مستقیمی بر پایداری و عملکرد آنها دارد. شرایط ذخیره نامناسب منجر به تخریب اجزای معرف ، کاهش فعالیت یا تغییر در سیستم واکنش می شود و به طور جدی بر صحت و قابلیت اطمینان آزمون تأثیر می گذارد.

تأثیر دما بر ثبات معرف
اثر مخرب محیط با درجه حرارت بالا
درجه حرارت بالا باعث تسریع در دناتوراسیون و غیرفعال شدن اجزای مانند آنزیم ها و پروتئین های فعال می شود. به عنوان مثال ، کراتیناز و کراتیناز مورد استفاده برای تشخیص کراتینین به احتمال زیاد فعالیت خود را در دمای بالاتر از 37 درجه سانتیگراد از دست می دهند. برخی از بسترهای رنگی حساس نیز ممکن است در محیط های درجه حرارت بالا دچار تخریب خود به خود شوند و در نتیجه افزایش مقادیر خالی و سیگنال های پس زمینه غیر طبیعی ایجاد می شود. معرفهای ذخیره شده در محیط های درجه حرارت بالا برای مدت طولانی ممکن است تخریب عملکرد حتی در حالت باز نشده داشته باشند.
آسیب غیر قابل برگشت به برخی از مؤلفه های ناشی از انجماد
بیشتر کیت های تست عملکرد کلیه در دمای 2-8 درجه سانتیگراد ذخیره می شوند و انجماد کاملاً ممنوع است. پروتئین های آنزیم یا اجزای ایمنی ممکن است در طی فرآیند انجماد ، تجمع پروتئین یا آسیب ساختاری ایجاد کنند و در نتیجه باعث از بین رفتن غیر قابل برگشت فعالیت آنها شوند. انجماد و ذوب شدن همچنین ممکن است باعث جداسازی فاز بین مؤلفه ها شود و بر پایداری سیستم بافر تأثیر بگذارد و در نتیجه با منحنی تشخیص دخالت کند.
تأثیر نوسانات دما بر قوام داخل دسته ای
تغییرات مکرر دما باعث افزایش تغییرات فیزیکی اجزای موجود در معرفها ، مانند بارش ، کدورت و تشکیل حباب می شود. در کالیبراتورها و محصولات کنترل کیفیت ، ثبات غلظت بسیار وابسته به یک محیط یخچال ثابت است. نوسانات دما مکرر باعث کاهش ارزش کالیبراسیون می شود و در نتیجه تجمع خطاهای سیستم و کاهش قوام داخل دسته ای و تکرارپذیری ایجاد می شود.

تداخل رطوبت بر خصوصیات بدنی معرفها
برخی از کیت های تشخیصی عملکرد کلیه معرفهای پودر شده یا یخ زده مانند برخی از کالیبراسیون ها ، پودرهای آنتی بادی ، کوآنزیم و غیره هستند که به راحتی رطوبت را جذب می کنند و بدتر می شوند. رطوبت بیش از حد مشکلات زیر را ایجاد می کند:
جذب رطوبت باعث می شود ذرات آگلومره شوند و حل آن را به طور کامل دشوار می کنند و اختلاط ناقص ، بر نتایج آزمایش تأثیر می گذارد.
نفوذ آب باعث می شود که اجزای خشک شده از یخ زدگی زودرس هیدراته شوند و باعث تخریب یا آلودگی شوند.
دهانه های متعدد یا رطوبت محیطی کنترل نشده در حین استفاده باعث کاهش عمر کیت و ایجاد اختلاف دسته قابل توجهی می شود.
برای معرفهای مایع ، مانند محلول های آنزیم و محلول های بستر ، افزایش رطوبت به طور مستقیم بر عملکرد آنها تأثیر نمی گذارد ، اما آب بندی بسته بندی ضعیف باعث تسریع در تبادل گاز می شود و به طور غیرمستقیم بر پایداری pH و سینتیک واکنش آنها تأثیر می گذارد.

تأثیر نور بر ثبات شیمیایی
برخی از معرفها به ویژه نسبت به نور حساس هستند ، به خصوص سیستم های رنگی که حاوی رنگهای حساس به عکس یا بسترها هستند (مانند TMB ، NBT و غیره). قرار گرفتن در معرض نور قوی باعث اکسیداسیون خود به خودی بستر می شود و منجر به تغییر رنگ یا تشکیل واسطه های برگشت ناپذیر می شود و منجر به افزایش سیگنال های تداخل پس زمینه می شود. علاوه بر این ، تابش ماوراء بنفش ممکن است ساختار آنزیم ها و مجتمع های ایمنی را از بین ببرد ، راندمان واکنش را کاهش دهد و در نهایت بر محدودیت حساسیت و تشخیص تأثیر بگذارد.
برای جلوگیری از تداخل نور ، کیت های تشخیصی عملکرد کلیه باید در یک محیط ضد نور ذخیره شوند و از بسته بندی های ضد نور مانند بطری های قهوه ای و کیسه های فویل آلومینیومی استفاده کنند. در حین کار ، مدت زمان قرار گرفتن در معرض نور مستقیم نیز باید به حداقل برسد.

تأثیر قرار گرفتن در معرض هوا و اکسیداسیون بر سیستم واکنش
معرفهایی که غالباً باز می شوند ، ضعیف بسته می شوند یا برای مدت طولانی در معرض هوا قرار می گیرند ، مستعد واکنش اکسیداسیون هستند. اجزای آنزیم مانند اوریکاز و کاتالاز نسبت به حالتهای ردوکس بسیار حساس هستند و عملکرد مداوم اکسیژن و رطوبت در هوا ممکن است منجر به از بین رفتن فعالیت شود. علاوه بر این ، برخی از سیستم های معرف به کنترل pH دقیق متکی هستند و جذب دی اکسید کربن در هوا pH را تغییر می دهد ، بر سرعت واکنش های کاتالیزوری بستر تأثیر می گذارد و باعث انحراف کمی می شود.
به طور خاص ، اگر معرفهای مایع محکم بسته نشده باشند یا ساختار بسته بندی آسیب دیده باشد ، آنها مستعد ابتلا به اکسیداسیون آهسته هستند و باعث کاهش پایداری ذخیره می شوند. پس از اکسیداسیون کالیبراسیون ، باعث تغییر منحنی استاندارد می شود و از این طریق بر دقت و صحت کل سیستم تأثیر می گذارد.

تعامل بین مواد بسته بندی و محیط ذخیره سازی
مواد بسته بندی تأثیر محافظتی و مانع بر پایداری معرفها دارند. مواد بسته بندی با کیفیت ضعیف ممکن است مواد فعال را جذب کنند ، پلاستیک سازها را آزاد کنند یا با راه حل ها واکنش نشان دهند و در نتیجه آلودگی بالقوه ایجاد شود. به عنوان مثال ، برخی از بطری های PVC یا PE ممکن است با بسترهای آلی واکنش های جذب را تحت تأثیر قرار دهند و در نتیجه باعث کاهش غلظت شوند. علاوه بر این ، نقص در آب بندی بسته بندی (مانند کلاه های بطری شل و آب بندی حرارتی ضعیف) نیز منجر به فرار آب و عدم تعادل مؤلفه می شود.
پاکیزگی و سطح کنترل میکروبی محیط ذخیره سازی را نمی توان نادیده گرفت. رطوبت بالا ، درجه حرارت بالا و محیط های ذخیره سازی آلوده مستعد رشد باکتریها یا قالب ها است ، به خصوص برای کیت های آزمایش پس از باز کردن ، و باید بیشتر به ضد خوردگی و مدیریت ضد آلودگی توجه شود .

محصولات داغ