در کیت تست تشخیصی عملکرد کلیه به دنبال چه چیزی باید باشید

یک مطالعه اخیر نشان می دهد که کیت تست تشخیصی عملکرد کلیه Walk-In-Lab ممکن است گزینه خوبی برای غربالگری بیماری مزمن کلیه باشد. برای غربالگری بیماری مزمن کلیه مورد تایید FDA است. در کیت تست تشخیصی عملکرد کلیه باید به دنبال چه چیزی باشید؟ بیایید هر کدام را به ترتیب مرور کنیم. همچنین در مورد تفاوت آنها با یکدیگر بحث خواهیم کرد. امیدواریم این اطلاعات به شما در تصمیم گیری آگاهانه کمک کند.

ACR

کیت تست تشخیصی عملکرد کلیه ACR یک آزمایش خون غیر تهاجمی برای تشخیص بیماری مزمن کلیه (CKD) است. این دارو مورد تایید FDA است و می تواند توسط افرادی که در معرض خطر ابتلا به CKD هستند، مانند افراد مبتلا به دیابت یا فشار خون بالا، استفاده شود. این کیت برای مصارف خانگی در دسترس است و دستورالعمل‌ها و فیلم‌های واضحی دارد که نحوه انجام آزمایش را در زمان واقعی نشان می‌دهد. قیمت آن کمتر از 50 دلار است. با این حال، برای شرکت های بیمه کار نمی کند.

در ارائه یک شاخص اولیه بیماری کلیوی، از جمله نارسایی کلیه مفید است. دو سطح کراتینین و آلبومین را در ادرار اندازه گیری می کند. مقادیر ACR کمتر از 30 طبیعی در نظر گرفته می شود، در حالی که مقادیر بین 30 تا 300 نشان دهنده آلبومینوری متوسط ​​تا شدید است. ACR بیش از 300 نشان دهنده یک بیماری پیشرفته کلیه است.

در حالی که هیچ راه مستقیمی برای تعیین eGFR وجود ندارد، می توان آن را به طور غیرمستقیم با اندازه گیری یک ماده در خون، معمولا کراتینین، تعیین کرد. یک آزمایشگاه بر اساس این اطلاعات می تواند از فرمول های خاصی برای تعیین eGFR استفاده کند. کراتینین به طور طبیعی در بدن به عنوان منبع انرژی برای ماهیچه ها تولید می شود، اما زمانی که سطح کراتینین خون غیر طبیعی باشد، نشانه آن است که کلیه ها به درستی کار نمی کنند.

اندازه گیری eGFR قابل اعتمادتر از یک اندازه گیری کراتینین سرم است. یک اندازه گیری واحد eGFR نشان می دهد که آیا GFR بیمار در حال کاهش، افزایش یا ثابت ماندن است. در این صورت آزمایشات دیگری مانند نمونه ادرار ضروری خواهد بود. انجمن نفرولوژی آمریکا و بنیاد ملی کلیه در تلاش هستند تا دستورالعمل‌های گزارش رسمی خود را اصلاح کنند تا استفاده از نژاد اهمیت کمتری داشته باشد.

پروتئین کل

پروتئین کل در عملکرد کلیه کیت تست تشخیصی مقدار کل پروتئین خون را اندازه گیری می کند. سطوح بالای این پروتئین با تعدادی از شرایط مختلف از جمله التهاب مزمن، انواع خاصی از عفونت و اختلالات مغز استخوان مرتبط است. سطوح پایین، از سوی دیگر، ممکن است نشان دهنده غیر طبیعی بودن سطح پروتئین کل باشد. علاوه بر این، سطوح غیر طبیعی ممکن است با برخی از شرایط کم آبی بدن و بارداری همراه باشد. اگر مشکوک هستید که پروتئین کل شما بالا است، پزشک ممکن است آزمایشات بیشتری را انجام دهد.

آزمایش پروتئین کل یک آزمایش معمول ادرار یا خون است که میزان کل پروتئین بدن شما را اندازه گیری می کند. در حالی که یک بدن سالم دارای مقدار طبیعی پروتئین است، مقدار بیش از حد یا کم آن می تواند منجر به کاهش وزن غیرمنتظره و خستگی شود. افزایش سطح پروتئین کل نیز ممکن است نشان دهنده یک بیماری کبدی یا کلیوی باشد. چندین بیماری را می توان با آزمایش پروتئین کل رد کرد، اما درک تمام خطرات مرتبط با سطوح بالا مهم است.

این کیت سطح کراتینین و اوره در ادرار را اندازه گیری می کند و همچنین تخمین تقریبی از میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR) ارائه می دهد. هزینه آن 99 دلار است و تمام لوازم مورد نیاز، دستورالعمل های گام به گام و فیلم های آموزشی را به همراه دارد.

اگرچه برآوردهای مبتنی بر کراتینین راه استاندارد برای تشخیص بیماری مزمن کلیه است، این روش اغلب عملکرد کلیه را دست کم می گیرد. موسسه ملی بهداشت و مراقبت عالی (NICE) دستورالعمل های خود را در سال 2014 بازبینی کرده است و توصیه می کند که متخصصان مراقبت های بهداشتی از کیت تست تشخیصی عملکرد کلیه سیستاتین C برای تشخیص دقیق استفاده کنند. کیت آزمایش جدید همچنین شامل گزینه های زیادی برای اندازه گیری سطوح بیومارکر است.

بیماران می توانند آزمایش را در خانه انجام دهند و نمونه خون یا ادرار با استفاده از انگشت یا لانست جمع آوری می شود. کیت با تمام لوازم و دستورالعمل های مورد نیاز برای آزمایش همراه است. برای آزمایش لکه خون، بیمار از لانست برای جمع آوری یک قطره کوچک خون از انگشت استفاده می کند. برای جمع آوری نمونه ادرار، مشتری باید از دستگاه جمع آوری ارائه شده به همراه کیت استفاده کند.

اگر نمی توانید به آزمایشگاه راهرو بروید، می توانید نمونه خود را از طریق پست ارسال کنید. این مکان های مناسب هر ماه به میلیون ها بیمار خدمات رسانی می کنند. در حالی که شما می توانید در یک آزمایشگاه پیاده روی وقت بگیرید، بسیاری از بیماران روزه می گیرند و ممکن است در طول lunc وقت ملاقات نداشته باشند.