هنگام استفاده از کیت سنجش معرف تشخیصی بالینی تشخیصی بالینی ، باید به چه چیزی توجه کنم

در آزمایش پزشکی مدرن ، جمع آوری و پردازش نمونه پیوندهای مهمی برای اطمینان از صحت نتایج آزمایش است. برای جمع آوری نمونه های خون ، لازم است از یک ظرف جمع آوری نمونه یکبار مصرف استفاده شود که غیر آلوده ، خشک و کاملاً عقیم شده باشد و مشخصات عملکرد آسپتیک را به حداقل برساند تا به حداقل رساندن آلودگی نمونه باشد. به طور خاص ، هنگام استفاده از نمونه های سرم یا پلاسما ، سانتریفیوژ مناسب باید با توجه به الزامات دستورالعمل های کیت انجام شود تا به طور مؤثر سرم یا پلاسما مورد نیاز را به عنوان نمونه آزمایش جدا کند. در طی کل فرآیند جمع آوری و پردازش نمونه ، باید توجه ویژه ای داشته باشد تا از هرگونه عملیاتی که ممکن است باعث تحریک سلول ها برای کاهش محتوای ناخالصی ها و دخالت مواد در نمونه شود ، از این طریق صحت آزمایش را بهبود بخشد.

شرایط ذخیره و استفاده از کیت نیز عوامل اصلی مؤثر بر نتایج آزمون است. در کیت تشخیصی بالینی پروتئین خاص میوکارد برای اطمینان از ثبات و فعالیت معرف ، معمولاً باید در محیطی 2-8 storated ذخیره شود. قبل از استفاده ، حتماً تاریخ انقضا کیت را بررسی کنید تا از استفاده از کیت های منقضی شده که ممکن است باعث تحریف نتایج آزمون شود ، جلوگیری کنید. علاوه بر این ، هنگامی که کیت از محیط یخچال خارج می شود ، باید برای مدت زمانی در دمای اتاق متعادل شود تا اطمینان حاصل شود که از معرف پس از رسیدن به دمای اتاق استفاده می شود تا از بهترین عملکرد معرف اطمینان حاصل شود.

در طی فرایند افزودن و تشخیص نمونه ، پیروی دقیق از الزامات دستورالعمل های کیت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. صحت حجم نمونه پایه ای برای اطمینان از قابلیت اطمینان نتایج آزمون است ، بنابراین از یک نمونه با دقت بالا باید برای عملیات افزودنی نمونه استفاده شود. پس از افزودن نمونه و معرف ، باید زمان و دما جوجه کشی به شدت کنترل شود تا اطمینان حاصل شود که واکنش آنتی ژن و آنتی بادی به طور کامل انجام شده است. مرحله شستشو همچنین پیوند کلیدی است که بر نتایج آزمون تأثیر می گذارد. در طی فرآیند شستشو ، لازم است اطمینان حاصل شود که محلول شستشو به طور کامل هر چاه را پر کرده و کاملاً شستشو می دهد تا آنتی بادی ها و ناخالصی های بی حد و حصر را از بین ببرد. پس از شستشو ، مایع را به آرامی در چاه خشک قرار دهید تا از حباب و آلودگی متقابل جلوگیری شود تا از صحت نتایج اطمینان حاصل شود.

در طی فرآیند تفسیر نتیجه ، تغییر رنگ یا مقدار جذب در کارت کاغذ تست یا خواننده میکروپلیت باید با دقت مشاهده شود. کیت های تشخیصی بالینی پروتئین خاص میوکارد معمولاً از روشهای تشخیص پیشرفته مانند ایمونوتوربیدیمتری یا روش ایمنی بدن مرتبط با آنزیم (ELISA) استفاده می کنند ، که بر اساس اصل واکنش آنتی ژن و آنتی بادی و به طور کمی با اندازه گیری میزان اتصال پروتئین های خاص با استفاده از پروتئین ها در نمونه در نمونه ها در نمونه ها تشخیص می دهند. بنابراین ، هنگام تفسیر نتایج ، تغییر رنگ یا مقدار جذب نمونه باید با دقت با استاندارد مقایسه شود تا از صحت و قابلیت اطمینان نتایج اطمینان حاصل شود.

در طول آزمایش ، همچنین لازم است از خطاهای عملیاتی مشترک و عوامل تداخل احتمالی جلوگیری شود. به عنوان مثال ، از استفاده از نمونه های خونریزی یا هایپرلیپیدمی برای آزمایش خودداری کنید ، زیرا ناخالصی ها و مواد دخالت در این نمونه ها ممکن است به طور قابل توجهی بر صحت نتایج آزمایش تأثیر بگذارد. در عین حال ، از آزمایش باید در شرایط سخت محیطی مانند محیط های حاوی بخارات خورنده و گرد و غبار مانند هیپوکلریت سدیم ، اسید ، قلیایی یا اتر جلوگیری شود. این عوامل محیطی ممکن است فعالیت بیولوژیکی معرفها را از بین ببرد و در نتیجه نتایج آزمون را تحت تأثیر قرار دهد.

سرانجام ، تفسیر و کاربرد بالینی نتایج آزمون باید در ترکیب با علائم بالینی بیمار ، سابقه پزشکی و سایر نتایج معاینه مربوطه به طور جامع قضاوت شود. اگرچه نتایج تشخیص پروتئین خاص میوکارد بسیار خاص و حساس است ، اما هنوز هم باید با سایر روشهای معاینه برای تجزیه و تحلیل جامع ترکیب شوند تا از صحت و قابلیت اطمینان تشخیص اطمینان حاصل شود. از طریق چنین ارزیابی جامع ، متخصصان پزشکی می توانند تصمیمات بالینی دقیق تری را در اختیار بیماران قرار دهند و اثرات درمانی را بهبود بخشند .