شرایط ذخیره و دوره اعتبار عناصر کمیاب کیت سنجش معرف تشخیصی بالینی چیست؟

به عنوان یک ابزار ضروری در آزمایش بالینی ، شرایط ذخیره و دوره اعتبار عناصر ردیابی کیت سنجش معرف تشخیصی بالینی مستقیماً با صحت و ثبات نتایج آزمون مرتبط هستند. مدیریت معقول ذخیره سازی نه تنها فعالیت معرف را تضمین می کند ، بلکه عمر خدمات خود را نیز گسترش می دهد و قابلیت اطمینان آزمون را بهبود می بخشد.

اهمیت محیط ذخیره سازی
کیت های تشخیصی عنصر ردیابی حاوی انواع اجزای شیمیایی هستند که به دما ، رطوبت و نور حساس هستند. محیط ذخیره سازی ایده آل باید خشک ، خنک و دور از نور مستقیم خورشید باشد. رطوبت بیش از حد می تواند باعث مرطوب شدن و تجمع معرف شود و بر عملکرد واکنش آن تأثیر بگذارد. قرار گرفتن در معرض نور قوی ممکن است باعث تخریب یا دناتوراسیون اجزای حساس در معرف شود ، در نتیجه بر صحت اندازه گیری تأثیر می گذارد. توصیه می شود که رطوبت نسبی محیط ذخیره سازی بین 30 تا 60 ٪ کنترل شود تا از رطوبت در معرف جلوگیری شود.
علاوه بر این ، محل ذخیره باید از گازهای خورنده و ارتعاشات قوی جلوگیری کند. گازهای خورنده مانند سولفید هیدروژن و کلر می توانند به راحتی درپوش بطری معرف و مواد بسته بندی را به راحتی خراب کنند و در نتیجه باعث کاهش آب بندی می شوند. لرزش و ضربه ممکن است باعث شکسته شدن یا مخلوط کردن بطری معرف شود و بر پایداری معرف تأثیر بگذارد.

الزامات کنترل دما
دما یکی از عوامل مهم مؤثر بر پایداری معرفهای عنصر کمیاب است. بیشتر کیت های آزمایش عنصر کمیاب توصیه می شود که در محیط دمای پایین 2 درجه سانتیگراد تا 8 درجه سانتیگراد ، مشابه شرایط یخچال یخچال ذخیره شوند. دمای پایین می تواند به طور موثری واکنشهای شیمیایی و فرآیندهای تخریب تجزیه را کند کرده و ماندگاری معرفها را افزایش دهد.
برخی از مواد خاص نسبت به دما حساس تر هستند ، مانند سیستم های واکنش آنزیمی ، و باید از چرخه های یخ زدگی به شدت جلوگیری شود. انجماد و ذوب مکرر می تواند به راحتی ساختار مولکولی را از بین ببرد و در نتیجه غیرفعال یا کاهش فعالیت معرفها باشد. اگر یخ زدگی رخ دهد ، باید مشخص شود که آیا می تواند مطابق دستورالعمل معرف خاص استفاده شود. به طور کلی توصیه نمی شود که دوباره از آن استفاده کنید.
در صورت عدم تضمین شرایط یخچال ، ثبات و ماندگاری کیت آزمایش ذخیره شده در دمای اتاق به طور قابل توجهی کوتاه می شود. به طور کلی توصیه می شود که ذخیره سازی دمای اتاق نباید از زمان مشخص شده در دفترچه راهنما تجاوز کند ، که معمولاً از چند هفته تا چند ماه متغیر است.

بسته بندی و آب بندی محافظ
طراحی بسته بندی کیت تست مستقیماً بر عملکرد ذخیره سازی آن تأثیر می گذارد. بسته بندی به خوبی بسته بندی شده می تواند به طور موثری ورود هوا ، بخار آب و آلاینده ها را مسدود کرده و از اکسیداسیون و رطوبت معرفها جلوگیری کند. کیسه های فویل آلومینیومی ، بطری های پلاستیکی بسته شده و بسته بندی های خلاء اغلب برای محافظت از پایداری معرفها استفاده می شوند.
پس از باز کردن ، از کیت معرف باید در اسرع وقت استفاده شود تا از قرار گرفتن در معرض طولانی مدت در هوا جلوگیری شود. در حین استفاده ، باید برای جلوگیری از آلودگی متقاطع و تمیز نگه داشتن وسایل و محیط عملیاتی ، مراقب باشید. برخی از معرفها به گونه ای طراحی شده اند که یکبار مصرف باشد تا از باز شدن مکرر و اطمینان بیشتر از کیفیت جلوگیری شود.

تعیین و مدیریت تاریخ انقضا
تاریخ انقضا کیت معرف به حداکثر دوره استفاده اشاره دارد که در طی آن معرف می تواند عملکرد و دقت تشخیص را در شرایط ذخیره سازی مشخص تضمین کند. تاریخ انقضا به طور کلی توسط سازنده بر اساس داده های تست پایداری و استانداردهای کنترل کیفیت تعیین می شود و معمولاً 12 تا 24 ماه است.
تست های پایداری شامل تست های پیری شتاب و تست های ذخیره سازی طولانی مدت است که با شبیه سازی تغییرات عملکرد معرفها در محیط های مختلف ، ثبات معرفها را ارزیابی می کند. پارامترهای عملکرد معرف مانند حساسیت ، ویژگی ، دامنه خطی ، سیگنال پس زمینه و غیره همه به عنوان شاخص های ارزیابی استفاده می شوند.
آزمایشگاه های بالینی باید به شدت از تاریخ انقضاء معرفها در هنگام استفاده پیروی کنند. معرفهای منقضی شده ممکن است باعث افزایش انحراف در نتایج اندازه گیری شود و بر تشخیص و قضاوت بالینی تأثیر بگذارد. باید یک سیستم مدیریت موجودی صحیح ایجاد شود و از محصولاتی که در حال انقضا هستند ابتدا باید برای جلوگیری از زباله استفاده شوند.

اقدامات احتیاطی برای ذخیره سازی پس از باز کردن
کیت معرف باید مطابق دستورالعمل ها پس از باز کردن ذخیره شود. بیشتر کیت های معرف نیاز به ذخیره سازی در 2 درجه سانتیگراد تا 8 درجه سانتیگراد از نور دارند. برخی از معرفها ممکن است نیاز به یخ زده داشته باشند و نمی توانند چندین بار یخ زده و ذوب شوند. توصیه می شود که آنها به سرعت مهر و موم شوند و بعد از هر بار استفاده در محیط ذخیره سازی دمای مشخص شده قرار بگیرند.
ماندگاری مؤثر پس از افتتاح به طور کلی کوتاه تر از حالت باز نشده است ، که معمولاً از چند روز تا چند هفته است. آزمایشگاههای بالینی باید با توجه به حجم آزمایش ، دوز را به طور منطقی ترتیب دهند تا از قرار گرفتن در معرض طولانی مدت معرفها و بدتر شدن جلوگیری شود.

الزامات ویژه برای ذخیره معرفهای عناصر ویژه
برخی از عناصر کمیاب مانند سرب ، کادمیوم ، جیوه و سایر معرفهای تشخیص نیاز به ذخیره دقیق تری دارند. برخی از معرفها برای تشخیص یون فلزی سنگین حاوی حلال های آلی یا مواد شیمیایی فرار هستند که باید از آتش دور نگه داشته شوند و از درجه حرارت بالا جلوگیری کنند.
برخی از معرفها حاوی آنزیم یا اجزای آنتی بادی هستند و برای حفظ فعالیت آنها باید یخچال یا یخ زده شوند. برای کاهش آسیب جسمی از لرزش خشونت آمیز در هنگام ذخیره خودداری کنید. $ $