چندین آزمایش تشخیصی وجود دارد که می تواند برای ارزیابی عملکرد پانکراس استفاده شود

چندین آزمایش تشخیصی وجود دارد که می تواند برای ارزیابی عملکرد پانکراس استفاده شود. برخی از آزمایشات رایج عبارتند از:

1. تست الاستاز مدفوع: این آزمایش سطح پروتئینی به نام الاستاز را در مدفوع اندازه گیری می کند. الاستاز توسط لوزالمعده تولید می شود و مسئول تجزیه چربی در روده است. سطوح پایین الاستاز در مدفوع ممکن است نشان دهنده نارسایی لوزالمعده باشد، وضعیتی که در آن لوزالمعده آنزیم کافی برای هضم غذا را درست نمی‌سازد.

2. تست های آمیلاز و لیپاز سرم: این آزمایش ها سطح دو آنزیم آمیلاز و لیپاز را در خون اندازه گیری می کنند. آمیلاز توسط پانکراس تولید می شود و به هضم کربوهیدرات ها کمک می کند، در حالی که لیپاز به هضم چربی ها کمک می کند. افزایش سطح آمیلاز و لیپاز در خون ممکن است نشان دهنده پانکراتیت باشد که التهاب پانکراس است.

3. سونوگرافی آندوسکوپی (EUS): این آزمایش از یک آندوسکوپ تخصصی مجهز به پروب اولتراسوند برای تجسم پانکراس و ارزیابی عملکرد آن استفاده می کند. EUS می تواند برای تشخیص ناهنجاری های لوزالمعده مانند کیست ها یا تومورها و ارزیابی جریان آب پانکراس استفاده شود.

4. تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI): این آزمایش از یک میدان مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای تولید تصاویر دقیق از پانکراس و اندام های اطراف آن استفاده می کند. MRI می تواند برای تشخیص ناهنجاری های پانکراس و ارزیابی عملکرد آن استفاده شود.

5. تست‌های عملکرد پانکراس: این آزمایش‌ها شامل استفاده از رنگ‌ها یا مواد شیمیایی خاص است که بلعیده یا تزریق می‌شوند و سپس در خون یا ادرار اندازه‌گیری می‌شوند تا عملکرد پانکراس را ارزیابی کنند. برخی از نمونه‌های تست عملکرد پانکراس شامل تست سکرتین-پانکرئوزیمین، تست پانکرئولاریل و تست کوله سیستوکینین است.

به طور کلی، آزمایش تشخیصی خاص مورد استفاده برای ارزیابی عملکرد لوزالمعده به علائم و سابقه پزشکی فرد بیمار و همچنین علت مشکوک هرگونه اختلال عملکرد پانکراس بستگی دارد.

کیت سنجش α-AMY】α-آمیلاز (روش بستر EPS