انگلیسی
چینی ها
انگلیسی
اسپانیا
آلمانی
بیایید با هم آینده ای فوق العاده بسازیم!
معرف بیوشیمی یک ماده شیمیایی است که اثرات بیولوژیکی دارد و برای تحقیقات علمی مورد نیاز است. این مواد شیمیایی می توانند آلی یا معدنی باشند و برای زندگی ضروری هستند. برخی از معرف های بیوشیمیایی نمک ها و مواد شوینده ای هستند که به طور طبیعی در سیستم های بیولوژیکی وجود دارند. برخی از معرف های بیوشیمی در تشخیص بالینی استفاده می شوند. صرف نظر از نوع، اهمیت یک معرف بیوشیمی را نمی توان به اندازه کافی مورد تاکید قرار داد.
یک معرف بیوشیمی می تواند هر چیزی باشد که می تواند یک واکنش شیمیایی ایجاد کند. آنها معمولا به عنوان سوبسترا یا واکنش دهنده نامیده می شوند. رایج ترین معرف بیوشیمیایی گلوکز است. این ترکیبات معمولاً بر اساس نوع خون به دو دسته مثبت یا منفی تقسیم می شوند. اگر به دنبال انجام آنالیز خون هستید، باید از یک معرف استفاده کنید که با پروتئین های موجود در خون واکنش نشان می دهد.
معرف بیوشیمی هر ترکیب یا ماده ای است که می تواند در آزمایش بیولوژیکی استفاده شود. خواه آزمایش قند خون، کیت تست کووید-19 یا آزمایش HIV باشد، یک معرف واکنش شیمیایی را تسهیل می‌کند. معرف ماده ای است که می تواند یک واکنش شیمیایی را آغاز کند. این بدان معنی است که یک معرف می تواند یک واکنش شیمیایی را در یک موجود زنده ایجاد کند. محصول واکنش داده شده را واکنش دهنده می نامند.
معرف ها می توانند غیر آلی یا آلی باشند. از معرف های معدنی در واکنش های مواد آلی استفاده می شود. آنها معمولاً مولکول های کوچکی هستند. یک معرف می تواند یک ترکیب شیمیایی یا مخلوطی باشد که می تواند به عنوان کاتالیزور عمل کند. معرف یک ماده شیمیایی است که می تواند به ماده دیگری تبدیل شود. وظیفه اصلی آن کاتالیز کردن یک واکنش شیمیایی است.
معرف ها اجزایی هستند که آزمایش بیولوژیکی را امکان پذیر می کنند. معرف می تواند هر ماده شیمیایی مانند نمک، آنزیم یا متابولیت باشد. هدف آن این است که به دانشمند اجازه دهد سطح یک ماده شیمیایی خاص را تعیین کند. اغلب، یک معرف ماده ای است که به عنوان یک کاتالیزور در یک واکنش بیولوژیکی استفاده شده است. معرف ماده ای است که می تواند برای تجزیه و تحلیل شیمیایی استفاده شود.
در بیوشیمی، یک معرف بیوشیمی برای اندازه گیری سطوح مولکول های خاص در یک نمونه بیولوژیکی استفاده می شود. معرف ها برای آزمایش غلظت یک ماده شیمیایی خاص استفاده می شوند. از معرف ها می توان برای انجام انواع آزمایش ها از جمله آزمایش آنتی بادی استفاده کرد. هنگامی که معرف به این روش استفاده می شود، ممکن است بیمار مبتلا شده باشد یا ممکن است عفونت داشته باشد. در این مورد، معرف باید به بیمار تزریق شود.
معرف های بوران عمدتاً برای هیدروبوراسیون استفاده می شود که فرآیند تبدیل بوران به الکل است. منبع بوران بسته به نوع آزمایش می تواند THF یا BH3 باشد. دو مورد آخر فرارتر هستند، در حالی که BH3 بوی کمی دارد. آنها در طیف گسترده ای از ترکیبات، از جمله اسیدهای آمینه، ویتامین ها و نشانگر phenolRed موجود هستند.
معرف ماده ای است که در یک واکنش شیمیایی استفاده می شود. معرف می تواند یک کاتالیزور باشد، ماده ای که ماده دیگری را اکسید می کند. همچنین می تواند یک آلاینده باشد و باید قبل از استفاده خنثی شود. معرف بیوشیمی یک ترکیب شیمیایی است که در یک واکنش شیمیایی مصرف می شود. همچنین می تواند محصول یک واکنش بیولوژیکی باشد. این یک ابزار مهم برای محققان پزشکی قانونی و سایر محققان است.
معرف ها نقش اساسی در مطالعات سیستم های زنده دارند. آنها کاتالیزورهایی هستند که باعث واکنش شیمیایی می شوند. آنها به یک بستر متصل می شوند. گاهی اوقات از آنها به عنوان معرف های محدود کننده یاد می شود. معرف های معدنی گاهی اوقات به جای واکنش دهنده ها استفاده می شوند. آنها اغلب مواد اولیه برای واکنش هستند. اما از چند جهت با یکدیگر تفاوت دارند.
